Lichtjes op de Begraafplaats

Lichtjes op de Begraafplaats

Herdenking van hun dierbaren

Vele mensen komen zachtjes aan gelopen

Met een kaars in hun handen

Zachtjes lopen ze naar hun graven

Waar hun dierbaren liggen begraven

Een moment van stilte voor hen die daar liggen

In hun ogen zie je door het licht van de kaars een traan

Dan spreekt er iemand de woorden van warmte en verdriet

De mensen houden elkander vast om samen het leed te delen

Naar de lichtjes tocht gaan ze weer langzaam weer heen

Hun achter gelaten toch nog even omkijken met een traan in de ogen

Waar hun in vrede mogen rusten

Het waren toch hun dierbaren

Kaarsen branden op de graven

Een kaars die brandt in de nacht

Eerst komen ze alle maal tezamen om het kerstverhaal aan te horen

Dan lopen de mensen met hun kaars langzaam naar hun graf van hun dierbaren

Ze staan dan even stil bij het graf zetten hun kaars op het graf

Ze sluiten even hun ogen om aan hun dierbaren te denken

En komt er een traan in hun ogen en kijken naar die vlam in die vlam zien ze even hun dierbare

Die hun warmte en liefde  hebben geven en zijn blij dat ze niet worden vergeten

Langzaam gaan ze weer heen hun geliefde achter gelaten

Even achter om gekeken naar het graf en de kaars die rustig blijft branden

Ja die kaars brengt u en hen rust en vrede dat mag u niet vergeten