Lichtjes op de Begraafplaats
Lichtjes op de Begraafplaats
Herdenking van hun dierbaren
Vele mensen komen zachtjes aan gelopen
Met een kaars in hun handen
Zachtjes lopen ze naar hun graven
Waar hun dierbaren liggen begraven
Een moment van stilte voor hen die daar liggen
In hun ogen zie je door het licht van de kaars een traan
Dan spreekt er iemand de woorden van warmte en verdriet
De mensen houden elkander vast om samen het leed te delen
Naar de lichtjes tocht gaan ze weer langzaam weer heen
Hun achter gelaten toch nog even omkijken met een traan in de ogen
Waar hun in vrede mogen rusten
Het waren toch hun dierbaren
Kaarsen branden op de graven
Een kaars die brandt in de nacht
Eerst komen ze alle maal tezamen om het kerstverhaal aan te horen
Dan lopen de mensen met hun kaars langzaam naar hun graf van hun dierbaren
Ze staan dan even stil bij het graf zetten hun kaars op het graf
Ze sluiten even hun ogen om aan hun dierbaren te denken
En komt er een traan in hun ogen en kijken naar die vlam in die vlam zien ze even hun dierbare
Die hun warmte en liefde hebben geven en zijn blij dat ze niet worden vergeten
Langzaam gaan ze weer heen hun geliefde achter gelaten
Even achter om gekeken naar het graf en de kaars die rustig blijft branden
Ja die kaars brengt u en hen rust en vrede dat mag u niet vergeten